Schematherapie

Zelfheling en de moederwond
De reis van jouw innerlijke kind en zelfheling betekent de cirkel van diepliggende patronen doorbreken

De moederwond in jou is een diepgewortelde, vaak onzichtbare pijn die voortkomt uit de relatie met je moeder. Deze wond ontstaat wanneer moeders, ondanks hun goede bedoelingen, hun eigen onverwerkte trauma’s en onzekerheden onbewust doorgeven aan hun kinderen. Dit gebeurt niet uit onwil, maar omdat ze iets willen geven wat ze zelf nooit hebben ontvangen. Het betekent dat zij niet voldoende jou heeft kunnen geven van wat jij als emotionele basisbehoeften nodig had om een evenwichtige volwassene te worden. 

Het ontstaan van jouw zelfbeeld
De relatie met je moeder legt de basis voor hoe je jezelf ziet en hoe je relaties met anderen vormgeeft. Haar zelfbeeld wordt jouw zelfbeeld. Als je moeder emotioneel niet beschikbaar was of je niet de steun en aandacht kon geven die je nodig had, miste je een veilige basis. Dit gemis kan leiden tot gevoelens van onzekerheid, angst, en een voortdurende zoektocht naar externe bevestiging.

De overdracht van pijn
Veel moeders weten niet hoe ze hun emoties moeten reguleren of gezonde grenzen kunnen stellen voor zichzelf en aan hun kinderen. Ze hebben hun best gedaan om je alle liefde te geven die ze hadden, maar konden niet meer geven dan wat ze zelf hadden gekregen. Onbewust projecteerden ze hun eigen pijn op jou, waardoor je dezelfde diepliggende patronen en overlevingsstrategieën hebt ontwikkeld die zij nodig hadden om hun eigen innerlijke pijn te overleven.

Het helen van de moederwond is een persoonlijke reis. Het is een pad van zelfontdekking, waarbij je je diepliggende patronen herkent en bewust nieuwe manieren van denken, voelen en handelen ontwikkelt. Door deze wond te helen, kun je jezelf bevrijden van de beperkingen die in je jeugd zijn ontstaan en emotioneel contact maken met je ware zelf.

Je werkelijke moeder zien
Kun je je moeder zien zoals ze werkelijk is? Een vrouw met haar eigen wonden en onzekerheden? Of blijf je hopen dat ze iets voor je zal zijn wat ze misschien niet kan zijn? Het kan pijnlijk zijn om te erkennen dat je moeder niet altijd aan je emotionele behoeften heeft voldaan, maar dit besef is de eerste stap naar heling.

Het is belangrijk om te rouwen om wat je hebt gemist en met liefdevolle en zachte ogen te kijken naar het innerlijke, vaak eenzame kind. Om de woede en het verdriet te voelen over de momenten waarop je je niet gezien of gehoord voelde. Deze emoties zijn legitiem en verdienen jouw erkenning. Door deze gevoelens te erkennen, te doorleven, kun je ze uiteindelijk loslaten en ruimte maken voor zelfheling. 

Inzicht en mededogen
Het kan helpen om je moeder te zien door een lens van compassie. Wat was haar eigen jeugd? Welke wonden droeg zij met zich mee? Door haar met begrip en empathie te benaderen, kun je beginnen de keten van pijn te doorbreken. Dit betekent niet dat je haar gedrag goedkeurt, maar dat je begrijpt waar het vandaan komt.

Nu je volwassen bent, ligt de verantwoordelijkheid bij jou om te zorgen voor de delen van jezelf die niet voldoende aandacht hebben gekregen. Dit kan best lastig zijn en hierbij heb je vaak ook echt een therapeut nodig. Wat je moeder je niet kon geven, mag je nu aan jezelf leren geven. Het leren om je eigen emoties te reguleren, gezonde grenzen te leren stellen en liefdevol naar jezelf te kijken is de weg naar zelfheling.

Trouw blijven aan jezelf
Respecteer jezelf en je grenzen, ook als je moeder hier moeite mee heeft. Werk aan je zelfliefde, zodat je trouw kunt blijven aan jezelf, zelfs als de relatie met je moeder je triggert. Deze triggers wijzen je op delen van jezelf die nog aandacht en heling nodig hebben.

De kritische stem in je hoofd (je innerlijke criticus), die vaak klinkt als je moeder, hoef je niet langer als waarheid te accepteren. Je kunt haar horen, maar je hoeft er niet naar te handelen. Deze bewustwording geeft je de kracht om jezelf te bevrijden van oude diepliggende patronen die je niet langer dienen.

De cyclus van diepliggende patronen doorbreken
Zie je moeder zoals ze werkelijk is: een mens met haar eigen pijn en verlangens, die haar best heeft gedaan met wat ze wist en kon. De ultieme bevrijding komt wanneer je jezelf toestaat de moeder te worden voor je eigen innerlijke kind, die je altijd hebt gewenst. Wanneer je leert jezelf te koesteren en lief te hebben, kun je, als je dat wilt, mogelijk op een nieuwe en gezondere manier met je moeder verbinden.

Door de moederwond te helen, geef je jezelf de kans om de cirkel van pijn te doorbreken en een authentiek en vervullend leven te leiden. Het is een proces van bewustwording, rouwen, loslaten en het heropvoeden van jezelf. Het is een reis naar je ware zelf, waarin je de liefde en acceptatie vindt die je altijd hebt gezocht.